از درد فقدان فرزندانم ، من اینطور نیستم

ییون لی، رمان‌نویس تحسین‌شده، تنها با نوشتن می‌توانست با خودکشی دو پسرش دست و پنجه نرم کند. اما کتاب جدید او یک خاطره غم‌انگیز معمولی نیست.

این نویسنده، اینجا در محوطه دانشگاه پرینستون، جایی که تدریس می‌کند، گفت: «مردم همیشه می‌گویند، شما بر این غلبه خواهید کرد. نه، من اینطور نیستم.»                                                                                                                                                                                                                                              

سخن نیوز: نوشته الکساندرا آلتر برای نیویورک تایمز /۱۶ مه ۲۰۲۵، به‌روزرسانی‌شده در ساعت ۳:۱۱ بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا

وقتی چهار افسر پلیس اواخر بعدازظهر جمعه فوریه گذشته به خانه ییون لی در پرینستون، نیوجرسی رسیدند، او منتظر دستور برای نشستن نماند.

به محض اینکه کارآگاه صحبت کرد - «هیچ راه خوبی برای گفتن این وجود ندارد» - او روی صندلی اتاق نشیمن خود نشست و با اشاره از شوهرش خواست که به او بپیوندد.

لی از قبل خبر ویرانگری را که برای رساندن آن آمده بودند، حس کرده بود، هرچند نمی‌توانست آن را درک کند. کارآگاه بدترین خبر را تایید کرد.

پسرش جیمز، دانشجوی سال اول دانشگاه پرینستون، در اثر برخورد با قطار در نزدیکی محوطه دانشگاه جان خود را از دست داده بود.

پلیس‌ها گفتند که در حال بررسی شرایط پیرامون مرگ او هستند و از خودکشی نامیدن آن خودداری کردند.

اما لی و شوهرش می‌دانستند که این یک تصادف نیست - جیمز تصمیم گرفته بود به زندگی خود پایان دهد، همانطور که برادر بزرگترش این کار را کرده بود.

کمی بیش از شش سال قبل، وینسنت، برادر جیمز، در سن ۱۶ سالگی بر اثر خودکشی درگذشت، که او نیز توسط یک قطار در حال نزدیک شدن در همان نزدیکی کشته شد.

آن شب در سال ۲۰۱۷، لی به خانه رسید و دو کارآگاه را دید که منتظر او بودند. پلیس به او پیشنهاد کرد قبل از اینکه درباره وینسنت به او بگویند، بنشیند، به همین دلیل وقتی برای رساندن خبر جیمز آمدند، او به طور غریزی این کار را کرد.

پس از رفتن مأموران، لی و همسرش، داپنگ لی، در اتاق نشیمن خود، مبهوت نشستند. او احساس می‌کرد زمان در اطرافش در حال فروپاشی است، گویی در یک حال ابدی گیر افتاده است.

جمله‌ی کارآگاه - «هیچ راه خوبی برای گفتن این حرف وجود ندارد. 

به نظر لی، رمان‌نویس تحسین‌شده، هم کلیشه‌ای و هم حقیقتی انکارناپذیر بود.

هیچ کلمه‌ای نمی‌توانست ویرانی‌ای را که او با از دست دادن هر دو پسرش احساس کرد، توصیف کند. خردکننده، دردناک، دردناک: کلماتی که به این حس نزدیک می‌شدند، بی‌معنی به نظر می‌رسیدند.

اما لی می‌دانست که کلمات تنها راه برای پیوند دادن افکارش به واقعیت هستند. 

ترجمه و ویرایش گزارش از سخن نیوز براساس گزارش نیویورک تایمز