هبه ۴۰۰ میلیاردی پزشک حاذق ایرانی به نظام سلامت لاهیجان
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان در راستای تحقق شعار محوری توسعه مشارکت، ضمن دعوت همگانی از نخبگان علمی و مدیریتی در دانشگاه، بر بهره‌مندی از ظرفیت خیران و نیکوکاران به‌ویژه خیران سلامت تأکید کرده و پیوسته از وجود ذ‌‌ی‌نعمت و ذی‌قیمت تخصص، تجربه، تمکن مالی و همچنین راهنمایی‌های بزرگان بهره برده است.

با احیا، تقویت و تزریق اعتماد، اطمینان و امید در نظام سلامت استان گیلان، سیر مشارکت خیران و نیکوکاران داخلی و خارجی در نظام سلامت استان، شتاب بیشتری گرفته و در جای‌جای استان زرخیز و البته کمتر توسعه‌یافته گیلان، عملیات اجرای طرح‌های خیر ساز روی ریل احداث و اتمام قرار گرفته است.
دانشگاه علوم پزشکی گیلان در جدیدترین رخداد خیرمحور خود با گشاده‌دستی پزشک حاذق گیلانی روبرو شد؛ استاد محمدصادق پیروز لاهیجی که تمام اندوخته و سرمایه‌های کسب کرده خود طی یک‌عمر فعالیت پاک را در طبق اخلاص گذاشت و همان‌گونه که خدایش به وی عطا کرده بود، در دیداری که در ابتدای تابستان امسال با رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان داشت، به‌نظام سلامت استان بخشید تا برای ارتقای نظام آموزش، بهداشت و درمان مردمان شهر و استان خود هزینه شود.
فخر گیلان، استاد چیره‌دست چشم‌پزشکی ایران و لاهیجان یکی از املاک خود با مساحت ۴۶۰ مترمربعی در محله آرژانتین تهران که بنا بر نرخ‌گذاری‌های اولیه، حدود ۴۰۰ میلیارد تومان ارزش دارد را پس از طی فرایند قانونی به نام دانشگاه علوم پزشکی گیلان ثبت کرد.

استاد محمدصادق پیروز، چشم‌پزشک حاذق ایرانی در نشستی که ۲۵ تیرماه امسال با دکتر محمدتقی آشوبی – رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان در دفتر ریاست دانشگاه داشت، از آمادگی خود برای تأمین مالی لازم برای احداث و توسعه زیرساخت‌های نظام سلامت استان به‌ویژه لاهیجان خبر داده بود.
دکتر پیروز پس از بخشیدن تمامی اموال خود به دانشگاه علوم پزشکی گیلان، توصیه کرد تا ملک هبه شده و دیگر املاکی که به دانشگاه علوم پزشکی گیلان در آینده نزدیک هبه می‌شود، به توسعه آموزش علوم پزشکی و نظام بهداشت و درمان لاهیجان اختصاص پیدا کند.
استاد حاذق چشم‌پزشکی ایران به نیت قبلی خود جهت وقف املاک به‌نظام سلامت اشاره می‌کند و می‌گوید: از مدت‌ها پیش به فکر این بوده تا املاک خود را به نام دانشگاه علوم پزشکی گیلان و بیمارستان پیروز لاهیجان ثبت کند اما هر بار که نیت می‌کرد و اقدام کرده، موفق نشده بود تا به انتقال سند، منتهی شود؛ دکتر پیروز بارها تأکید می‌کرد که برای انتقال این وقوف، تمام فرآیند قانونی انتقال اجرایی ملک، کارشناسی، کاملاً قانونی و بدون فوت وقت انجام شود.
تمام هم‌وغم استاد بااخلاق و نیکوکار، خدمت به مردم است؛ به گفته دکتر پیروز در طول دوران خدمت در عرصه طبابت، مریض‌خانه، مدرسه، درمانگاه و حتی سرای سالمندان نیز به‌صورت خیریه‌ای ساخته و به بهره‌برداری مردم رسانده است.
استاد پیروز می‌گوید دانش پزشکی خوب است اما کافی نیست، استاد معتقد است یک پزشک باید وظیفه‌شناس باشد. او همیشه استاد شمس را که در اخلاق و طبابت پیوسته از او خو گرفته را مثال می‌زند و از آن بزرگ‌مرد چشم‌پزشک ایران الهام می‌گیرد.

دکتر محمدتقی آشوبی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز در نشست با استاد بنام ایرانی، از یک‌عمر زحمات خالصانه، متعهدانه، مسئولانه و مشارکت جویانه این چشم‌پزشک متبحر ایرانی در فعالیت‌های اجتماعی و عمرانی در نظام سلامت تقدیر و تجلیل کرد.
وی با ارج نهادن به وجود گران‌بهای مشاهیر و مفاخر پزشکی در گیلان، تکریم این افراد به‌ویژه اساتیدی که عمر خود را وقف آموزش پزشکی و درمان مردم می‌کنند را واجب و بسیار پسندیده برشمرد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان، استاد پیروز را پزشکی نمونه در ایران و جهان برشمرد و ثمره فعالیت بیش از ۷۰ سال کار علمی، درمانی و تحقیقاتی وی در علوم چشم‌پزشکی را منحصربه‌فرد و اثربخش توصیف کرد.

دکتر آشوبی با اشاره به فعالیت‌های نیکوکارانه دکتر پیروز در کشور و استان گیلان، ساخت سرای سالمندان و همچنین اهدای زمین برای احداث بیمارستان پیروز در لاهیجان را تنها بخشی از اقدامات خیرانه و نیکوکارانه دکتر پیروز دانست که در استان، کم‌نظیر و شایسته تحسین است.
به‌راستی ارزش کار خیر در نظام سلامت، ارزشش از خدمات سلامت کمتر نیست و چه نیکو است که نهال خیر و نیکو توسط نیکوکارانه و خیران بنامی چون دکتر پیروزها در استان کاشته شوند تاکمی چهره فقر و عقب‌ماندگی از آموزش، بهداشت و درمان زدوده و تطهیر شود.
کار خیران سلامت پرورش‌یافته در نظام سلامت بسیار ارزشمند و ذخیره‌ای برای آخرت است چراکه اندوخته یک‌عمر پربرکت خود را در راهی که خود رشد و نمو یافته‌اند هزینه می‌کنند و این خدمت صرفاً معامله با خدا است.
در شرایطی که دولت امکانات و توان محدودی دارد، تدوین برنامه‌های راهبردی، متکی بر واقعیت و مشارکت جویانه می‌تواند استقرار خدمات سلامت را به عدالت‌خواهی نزدیک و سطح زیرساخت‌ها را با شتاب بیشتری ارتقا ببخشد.